Czym jest samodyscyplina? To niejako nasza umowa z samym sobą, że zrobimy coś tak, jak sobie zaplanowaliśmy. To nasza kontrola samych siebie, umiejętność bycia osobą słowną, systematyczną i odpowiedzialną. Skąd bierze się samodyscyplina? Czy można się jej nauczyć? Jak wyrabiać w sobie nawyk samodyscypliny, jak doskonalić swoją sumienność i słowność?
Czym jest samodyscyplina?
Samodyscyplina to, jak nazwa wskazuje, dyscyplina, jaką narzucamy sami sobie. To niejako nasz wewnętrzny trener, nauczyciel, który mówi nam, jak i kiedy mamy pracować. To nasza wewnętrzna motywacja, która mobilizuje nas do działania, pozwala działać wytrwale i dążyć do realizowania swoich celów.
Samodyscyplina w życiu prywatnym
Czy samodyscyplina przyda się bardziej w życiu prywatnym, czy w pracy? Jak przejawia się wysoki jej poziom? Co nam daje?
W życiu prywatnym samodyscyplina pomaga nam realizować swoje cele - osoba zdyscyplinowana:
- jest bardziej odpowiedzialna,
- jest sumienna,
- lepiej i dokładniej wykonuje obowiązki,
- dba o dom i rodzinę,
- jest bardziej opiekuńcza,
- jest rozsądna.
To ciepły i kochający rodzic, który jednak wymaga sporo od swoich pociech. Może mieć skłonności do perfekcjonizmu. Samodyscyplina pozwala nam umiejętnie łączyć obowiązki domowe z zawodowymi, co jest ważne w przypadku kobiet, które po urodzeniu dziecka postanawiają wrócić do pracy. Jeśli są zdyscyplinowane bez trudu połączą rolę matki, żony i pracownika. Wymaga to od nich zapału, wytrwałości ale i umiejętność organizowania swojego czasu.
Samodyscyplina jest ważna również u studentów. Gdy kończą oni szkołę, gdzie każdy kazał im coś zrobić, nauczyć się czegoś na studiach zaczynają czuć się… wolni. Wykłady są nieobowiązkowe, sesja majaczy dopiero zimą, można korzystać z życia… Wielu studentów pierwszego roku zachłystuje się wolnością i brak samodyscypliny może sprawić, że chwilę przed sesją egzaminacyjną zorientują się, jak wiele mają zaległości… Studia dla wielu osób to doskonały egzamin dojrzałości.
Samodyscyplina w pracy
A w pracy? Sytuacja wygląda podobnie. Osoba zdyscyplinowana:
- jest ambitna,
- jest pracowita,
- lubi swoje zajęcie lub pracuje dla wyników i awansu.
Taki pracownik wykona to, co zostanie mu zlecone, jest obowiązkowy, słowny, odpowiedzialny, dobrze pracuje sam ale i w zespole: motywuje współpracowników i dobrze kieruje ich pracą. Podobnie jak w przypadku studentów: samodyscyplina wymaga od nas uprawiania wolnego zawodu oraz prowadzenia własnego biznesu. Bak szefa, który dawałby nam zadania do wykonania i przelewał pensję sprawia, że samodzielnie musimy zatroszczyć się o zlecenia i klientów, aby cieszyć się zyskiem i… wypłatą.
Skąd bierze się samodyscyplina?
Czy rodzimy się z samodyscypliną? To umiejętność wrodzona czy nabyta? Kontrolowanie siebie to umiejętność, jaką nabywamy w ciągu życia - to zdolność, którą można i należy doskonalić. To nie jest cecha charakteru, z jaką się rodzimy, ale zespół cech i umiejętności. Do jej składowych zaliczyć można:
- ambicja,
- poczucie obowiązku,
- sumienność,
- skrupulatność,
- punktualność,
- słowność,
- odpowiedzialność,
- pracowitość,
- perfekcjonizm.
Jak ćwiczyć samodyscyplinę? - 7 punktów do sukcesu
Planujesz doskonalić swoją samodyscyplinę i łatwiej, szybciej i efektywniej osiągać swoje cele i marzenia? Poniżej 7 ciekawych porad, które warto wcielić w życie, aby pracować lepiej, skuteczniej i mieć satysfakcję z tego, co robimy.
1. Określ swoje cele
Pierwszy punkt to określenie swoich celów: co tak naprawdę chcesz zrobić? Wypisz te cele, jasno i konkretnie je sprecyzuj, np. chcę zdać egzamin na prawo jazdy, chcę nauczyć się języka hiszpańskiego, chcę poznać mężczyznę swojego życia. Cele powinny być oczywiście możliwe do zrealizowania.
2. Zarządzaj swoim czasem
Druga rada dotyczy zarządzania swoim czasem. Aby mieć czas na realizowanie swoich celów należy odpowiednio zarządzać swoim czasem - to znaczy tak planować pracę, aby mieć czas na obowiązki ale i odpoczynek, sen, jedzenie i spędzanie czasu z bliskimi. Wypisz swoje codzienne obowiązki i czas, jaki musisz na nie przeznaczyć. Możesz wypisać wszystkie zadania na kole, które będzie przypominać tarcze zegara, np.:
- sen - 7 godzin,
- posiłki - 2 godziny,
- praca zawodowa - 8 godzin,
- zakupy - 2 godziny,
- kurs językowy online - 1 godzina,
- sprzątanie - pół godziny,
- zabawa z dziećmi - 2 godziny,
- czytanie książki - pół godziny,
- kąpiel i toaleta - 1 godzina.
W ten sposób zobaczysz, jak wiele czasu zajmują Ci poszczególne czynności i o wiele łatwiej będzie Ci planować w ten sposób kolejne dni. W ten sposób możesz planować również czas swojemu dziecku.
3. Dbaj o siebie
W procesie kształtowania zdrowych nawyków i pracy nad samodyscypliną bardzo ważne jest dbanie o siebie: o swoje zdrowie i dobre samopoczucie. Pamiętaj, aby się wysypiać, zdrowo odżywiać, spędzać czas na świeżym powietrzu, uprawiać jakiś sport lub przynajmniej spacerować, przeznaczać odpowiednią ilość czasu na odpoczynek. W ten sposób dotlenisz organizm ale i zadbasz o kondycję. Pamiętaj, aby jeść zdrowo, unikaj przetworzonej żywności, mocnej kawy, słodyczy, alkoholu i innych używek. Jedz dużo owoców, warzyw, pełnoziarnistego pieczywa, na stałe włącz do jadłospisu ryby oraz gotuj na parze; piecz zamiast smażyć.
4. Zorganizuj swoją pracę
Jeśli masz dużo do zrobienia, nie łap się za głowę, ale dobrze zorganizuj swoją pracę. Wypisz to, co masz zrobić i zaznacz, które zadania są priorytetowe, te wykonaj najpierw. Zrób listę swoich zadań, opisz je w czasie i zacznij realizować plan sukcesywnie, punkt po punkcie. Mieszaj zadania, np. niech po zadaniu umysłowym będzie ćwiczenie fizyczne i odwrotnie, pozwoli Ci to na zmianę aktywności. Zaplanuj czas na przerwy, potrzebujesz ich!
5. Przygotuj się na niepowodzenia
Jasne jest, że w trakcie Twojego życia czekają Cię niepowodzenia, porażki, przykre doświadczenia, spotkasz się z krytyką. Przygotuj się na to, łatwiej Ci będzie znieść porażkę, jeśli uświadomisz sobie, że może Ci się ona na pewnym etapie przydarzyć. Pamiętaj jednak, że świadomość porażki daleka jest od czarnowidztwa. Staraj się być optymistą z realnym spojrzeniem na siebie i swoje możliwości. Jesteś wyjątkową kombinacją zalet i wad, co sprawia, że odnosisz sukcesy ale i możesz ponieść porażkę, co jest zupełnie naturalne i na pewno nie stanowi powodu do wstydu. Każda porażka jest cenną lekcją, doświadczeniem, które sprawia, że jesteś człowiekiem wartościowym oraz świadomym siebie i swoich możliwości. Z każdej porażki czy krytycznej uwagi wyciągaj wnioski. O ile dzisiaj dla Ciebie jakieś doświadczenie jest przykre, za jakiś czas będziesz wdzięczna/y za nie.
6. Nagradzaj się za sukcesy
Przygotuj się na porażki, ale spokojnie - sukcesy również będą! I za nie trzeba się nagradzać, aby radość z nich była podwójna i zachęcała do dalszej systematycznej pracy. Przykład: uczyłaś/eś się na egzamin na studiach podyplomowych i Twoja praca została oceniona najwyżej z grupy? To świetnie, z tej okazji wybierz się na interesując film do kina, co pozwoli Ci się odstresować po dniach nauki i stresującym teście. Pozwoli Ci to również na nabranie ochoty na więcej: może kolejny egzamin zdasz w terminie zerowym i napiszesz pracę dyplomową na ambitny temat, aby ukończyć studia z wyróżnieniem? Zaplanuj, co zrobisz, gdy uda Ci się spełnić swoje marzenia, może wycieczka zagraniczna na koniec roku akademickiego? Na pewno perspektywa nagrody zachęci Cię do pilnej nauki.
7. Ćwicz wytrwałość i konsekwencję
W toku nauki czy pracy konsekwencja nie jest łatwa do utrzymania, ale pamiętaj, że bycie konsekwentnym i wytrwałym pozwoli Ci na zrealizowanie Twoich planów i zamierzeń. Nauczyłaś/eś się na jeden egzamin i planujesz wyjazd ze znajomymi/imprezę? Zaczekaj, a może lepiej odpuścić jedno spotkanie i uczyć się dalej, skoro tak dobrze Ci idzie? Po zakończonej sesji na pewno z przyjemnością się zrelaksujesz, ale teraz taki wyjazd mógłby Cię oderwać od nauki i rozproszyć. Wybierz się na spacer, krótką przejażdżkę rowerową i wróć do pracy: z nową energią i zapałem. Twoja wytrwałość na pewno zostanie nagrodzona, a satysfakcja z efektów wpłynie pozytywnie na Twoją samoocenę i pewność siebie.